MUTIKO AUSARTA ETA NESKA PANPOXA

Idazlea:Txiliku
Argitaletxea: Elkar
Laburpena:

Bazen behin familia pobre bat, egunean bi aldiz taloa eta esnea jaten zutena. Egun batean, mutil gazteena, aspertuta zegoen beti berdina jateaz eta etxetik aldegin zuen.
Herri batera sartu aurretik, neska bat ikusi zuen, eta neskak  ez sartzeko esan zion baina, mutiko ausarta sartu egin zen.
Herri hartan bazen erraldoi bat, noizean behin gosetu egiten zen eta herriko jendeak , kanpotarrak, ematen zizkioten jateko.
Mutiko ausartak esan zuen berak garaituko zuela, neska panpoxak berarekin joan nahi zuen, eta han joan ziren biak. Erraldoia lotan zegoen, mutilak ezpatarekin zuloak orpoetan egin zizkion, soka pasatu zuten eta erraldoia esnatu zenean erori eta haginak atera zitzaizkion, hortik aurrera kalabazak jan zituen.
Ausartak, neskari esan zion joan egin behar zuela, eta neskak muxu eman zion. Bidean, azti bat ikusi zuen, txakur batekin, eta adierazi zion jeinu bat menderatzeko; ausarta bidean jarri zen txakurrarekin. Izan ere, jeinuak aztiari botereak kendu zizkion. Ausartak lortu zuen eraztuna, eraztunak eskatu zion behatzean jartzeko, ausartak jarri zuen eta harri bihurtu zen. Txakurra neskak ausartari eman zion xingola hartu eta joan egin zen. 
Neskak ausartari eraztuna kendu zion eta  aztiarengana abiatu zen, jeinua atzetik zuela, aztiarengana iritsi zenean  honek jeinua birigarro bihurtu zuen eta ausarta salbatu zuen.
Mutiko ausarta eta neska panpoxa abentura gehiagoren bila joan ziren elkarrekin. 

Iritzia:Ez zait horrenbeste gustatu, ongi bat jarriko nioke.

AINTZANE

GUTUN LAPURRAK

IDAZLEA:Seve Calleja.
ITZULTZAILEA:Lurdes Auzmendi.
ARGITALETXEA:Desclée De Brouwer.
LABURPENA:
Bazen behin Raul izeneko mutiko bat. Gaixorik zegoen eta anbulatoriotik bueltan zetorrela postariaren orgatxoa ikusi zuen eta begiradatxo bat eman zion. Gaixo zegoelako etxean egon behar zuenez, egunero postaria noiz etorriko zain egoten zen. 
Egunak pasa ziren eta Raul ikastolara itzuli zen eta bere lagunekin elkartu zen:Ivan, Luisa, Hector eta Rosa. Rosari, Raul gustatzen zitzaion. Plana hau zen: jolasorduan kalera irten eta postariaren orgatxotik kartak lapurtu, ireki eta irakurtzea. Eta halaxe egin zuten egun askotan; azkenean Alfredo postaria kalera bota zuten eta bere partez beste bat jarri zuten. 
Egun batean, Hectorrek, tokatu zitzaion kartazal batean, banku taloi bat irakurri zuen. Jartzen zuen helbidera joan eta kartazala bota zuen 14.atarian. Hurrengo egunean, Ivanek Rauli esan zion Hectorrek aurkitu zuen banku taloi hura bere aitarena zela. Gutunak lapurtzera joan zirenean postariarekin egin zuten topo baina postaria ez zen haserretu. Lagun guztiek zekiten, Alfredok ere, Ivanen aitari gertatzen zitzaiona, eta pentsatu zuten txantaia egiten ari zitzaion pertsona aurkitzea. Ivanen aitak, taberna bat zuen, eta arratsaldero han elkartzen ziren bost lagunak. Arratsalde batean, ordea, Alfredo ere joan egin zen eta Ivanek aitaren beste bi gutun erakutsi zizkion Alfredori. Gutun bateko helbidea herritik kanpokoa zen eta halaxe egin zuten, denak joan ziren Rosa eta Alfredo ezik. Hantxe zebiltzala txakurrez inguratu ziren eta bat batean Alfertu zen eta edo beraiei laguntzera etorri zen. Alfredok poliziari abisatzea baino ez zen falta. 
Eskolan zeudela zuzendaria sartu zen eta Rosa, Raul, Luisa, Hector eta Ivani gelatik ateratzeko esan zien eta kanpoan Alfredo zegoen! Alfredok gutun bat eman zien eta Ivanen aitaren tabernako festaren gonbidapena zen. Rosari Raul gustatzen zitzaionez amodiozko karta bat idatzi zion Rauli.

IRITZIA: Ez zait hainbeste gustatu. Ongi bat jarriko nioke.

ANE